Ένας κούκος φέρνει την άνοιξη;

Ήττα από την Τσαριτσάνη. Δύσκολη επικράτηση επί του Εθνικού Φιλιππιάδας. Άνετη νίκη με αντίπαλο την Κοζάνη. Η οποία ήταν αρκετή για να αντιστρέψει το κλίμα στις τάξεις της ΑΕΛ.

Ενώ παράλληλα, έκλεισε τα στόματα όσων αμέσως «έτρεξαν» να την αμφισβητήσουν. Όμως ας πούμε τα πράγματα ξεκάθαρα. Καλώς ή κακώς η ΑΕΛ έχει το καλύτερο ρόστερ φέτος. Και αν όχι σε ολόκληρη την Γ΄Εθνική, τότε στον όμιλό της.

Από μόνοι τους οι παίκτες λοιπόν μπορούν να ανεβάσουν… και θα ανεβάσουν την ομάδα τρένο. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και κάτι ακόμα. Ας μη μπερδευόμαστε. Για φέτος και μόνο για φέτος (ας ελπίσουμε) η ΑΕΛ θεωρείται ερασιτεχνικό σωματείο. Πράγμα που σημαίνει πως δεν πρέπει να ξεχνιόμαστε και να έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις.

Στόχος είναι η άνοδος και εκεί πρέπει να επικεντρωθούμε. Τώρα ο θεσμός του κυπέλλου είναι κάτι δευτερεύων. Αν δεν έρθει δεν χάθηκε και ο κόσμος. Ας είμαστε ρεαλιστές.

Καλό είναι να πάμε από αγώνα σε αγώνα και να επικεντρωνόμαστε μόνο σε αυτό. Αλλά αυτό, είναι κυρίως δουλειά των ποδοσφαιριστών και του τεχνικού επιτελείου της ομάδας. Η διοίκηση πρέπει να φτιάξει ένα οργανόγραμμα και για του χρόνου. Ήδη μας έχει δείξει πόσο καλό προγραμματισμό έκανε σε λίγες μόλις μέρες για την φετινή σεζόν.

Φανταστείτε λοιπόν αν αρχίζει να καταστρώνει τα πλάνα της από τώρα. Θα μου πεις εσύ θα πεις τι θα κάνει η διοίκηση; Όχι, υπάρχουν αρμόδιοι γι αυτό το θέμα, ωστόσο είναι η αποψή μου που βασίζεται σε επιχειρήματα.

Τώρα, αν με μία νίκη μπορούν να ξεχαστούν όλα όσα συνέβησαν πριν δύο βδομάδες… Από ότι φαίνεται μπορούν. Αν θα τα βρει η ομάδα μπροστά της… Δυστυχώς δεν μπορώ να το ξέρω. Ας ελπίσουμε όμως πως όχι.