Μια εκδήλωση και μια συλλεκτική φανέλα
Είναι γνωστό, πως η ΑΕΛ της δεκαετίας του 1980 δίδαξε πως παίζεται το ποδόσφαιρο,κερδίζοντας τον σεβασμό τόσο των οπαδών άλλων ομάδων, όσο και ευρύτερα των φιλάθλων του ποδοσφαίρου της Ελλάδας.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίοι οι τίτλοι που προήλθαν ως επιστέγασμα στις προσπάθειες των διοικήσεων,των ποδοσφαιριστών και του κόσμου, ούτε οι αξιοπρεπείς εμφανίσεις στις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με αποκορύφωμα την συμμετοχή στους 8 του κυπέλλου κυπελλούχων το 1985.
Την τελευταία αγωνιστική την περιόδο 1987/88, η ΑΕΛ ταξιδεύει στην Θεσσαλονίκη να αντιμετωπίσει τον ΠΑΟΚ.Έχει ήδη σφιχταγκαλιάσει το πρωτάθλημα, οπότε με κάθε αποτέλεσμα πανηγυρίζει τον πρώτο της τίτλο ως πρωταθλήτρια.
Από την πλευρά τους, οι Θεσσαλονικείς θέλουν το δίποντο (σύστημα βαθμολογία 2-1-0) για να “καπαρώσουν” την δεύτερη θέση. Τελικά το μάτς λήγει ισόπαλο (0 – 0), πράγμα που οδηγεί τον ΠΑΟΚ στην 3η θέση, αφού η ΑΕΚ την ίδια ώρα έκαμπτε την αντίσταση του Ηρακλή νικώντας τον με 1 – 0.
Δύο πράγματα μπορεί να κρατήσει κανείς από το συγκεκριμένο μάτς, με το πέρας του οποίου η ΑΕΛ χρίστηκε και τυπικά πρωταθλήτρια:
Αρχικά, ο σεβασμός με τον οποίο αντιμετώπισαν οι διοικούντες της παε παοκ τους “βυσσινί”. Οργάνωσαν λοιπόν μια λιτή εκδήλωση, μετά το πέρας του αγώνα – παρα τα επεισόδια που είχαν ξεσπάσει στην Τούμπα για την απώλεια της δεύτερης θέσης – όπου προεξάρχοντος του προέδρου της Μακεδονικής παε, Χάρη Σαββίδη, ευχήθηκαν στου βυσσινί καλή πορεία στο επερχόμενο κύπελλο πρωταθλητριών, αφού πρώτα τους συνεχάρησαν για την κατακτηση του πρωταθλήματος.
Αξίζει να αναφέρουμε, ότι οι διοικούντες του παοκ, επεδίωκαν τις καλές σχέσεις με σκοπό να έχουν ένα παραπάνω λόγο στις μεταγραφές που ενδεχομένως μπορούσαν να προκύψουν από την ΑΕΛ, με απώτερο σκοπό προφανώς και την αποδυνάμωση της νέας – και μάλιστα εκτός π.ο.κ. – ποδοσφαιρικής δυναμης, που άκουγε στο όνομα ΑΕΛ, έχοντας πλέον και την”βούλα”,αυτήν του τίτλου.
Τέλος, σε εκείνο τον αγώνα η ΑΕΛ, αγωνίστηκε με μια μοναδική φανέλα. Τα χρώματα της ήταν το λευκό και το βυσσινί (μισή-μισή), με τα “τυπωμένα” στοιχεία (χορηγός-σήμα εταιρείας-νούμερα) με ένα σκούρο κίτρινο χρώμα, που “προσέγγιζε” το χρυσό.
Αυτή η φανέλα είναι συλλεκτική, δεν φορέθηκε ποτέ σε άλλο επίσημο αγώνα και τα κομμάτια που παρήγαγε η “nike” ηταν ελάχιστα…
Bonus εικόνα:
Η συλλεκτική φανέλα που περιγράφεται παραπάνω. Ευχαριστούμε τον Γιώργο Αγορογιάννη.
Μας βρίσκετε, στην σελίδα της στήλης στο Facebook.
