Που χάθηκες εσύ; (Μαρίνο Έλντερ)

Μια νέα στήλη ξεκινά στο ArenaLarissa.gr, όπου θα σας κρατά συντροφιά τα κρύα βράδια του χειμώνα που διανύουμε, με κύριο εκφραστή τον αγαπημένο χαρακτήρα μας, “Joker”, ο οποίος μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα επιστρέφει δυναμικά. Και ο λόγος… για την στήλη “Που χάθηκες εσύ;”.

Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε λεπτομερέστερα στο περιεχόμενο της, καθώς ο τίτλος από μόνος του τα λέει όλα. Στο στόχαστρο θα μπουν ποδοσφαιριστές που δοξάστηκαν στο παρελθόν, κατά κύρια βάση στην ΑΕΛ, αλλά και στο Ελληνικό και παγκόσμιο επίπεδο γενικότερα.

Ποδαρικό με Μαρίνο Έλντερ

Γενάρης του 2006 και η ΑΕΛ, επιζητά αγωνιωδώς παρτενέρ του Νικολάκη του Νταμπίζα στα μετόπισθεν των “βυσσινί”.

Κωστής Πηλαδάκης και Νικόλας Λυράκης έχουν “φάει” τον τόπο να βρουν παρτενέρ αντάξιο της ιστορίας του Νίκου του Νταμπίζα. Στο τραπέζι πέφτει το όνομα του Πορτογάλου σταρ, Μαρίνο Έλντερ.

Χωρίς πολλά λόγια και διαβουλεύσεις και ενώ η περίοδος μεταγραφών έκλεινε, με τα περιθώρια να λιγοστεύουν, η ΑΕΛ κλείνει σε χρόνο “dt”, τον γίγαντα Πορτογάλο κεντρικό αμυντικό. Αγωνίστηκε με την ΑΕΛ συνολικά 9 παιχνίδια, σχεδόν ολόκληρο το δεύτερο γύρο εάν εξαιρέσεις τις πρώτες αγωνιστικές όπου δεν αγωνίστηκε λόγο ανετοιμότητας, με το στοιχείο το οποίο και έχει μείνει βαθιά χαραγμένο ακόμη στη μνήμη μου, να είναι εκείνη η μαγική κάθετη πάσα η οποία διέθετε, που μπορούσε αν και αμυντικός να σου βγάλω τον “Τσέντερ” φορ σε θέση βολής.

Με το τέλος της χρονιάς, ο Μαρίνο Ροντρίγκεζ Κριστοβάο Έλντερ, όπως είναι το πλήρες όνομα του, αποφασίζει να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, “κρεμώντας” ουσιαστικά τα παπούτσια που κατά το παρελθόν είχαν αγωνιστεί στα γήπεδα της Εστορίλ, Μπενφίκα, Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, Νιούκαστλ και Παρί Σεν Ζερμέν, στο Αλκαζάρ.

Το καλοκαίρι του 2009 αποφασίζει να ασχοληθεί ενεργά με την προπονητική. Έτσι αναλαμβάνει προπονητής της ομάδας με την οποία ανδρώθηκε ποδοσφαιρικά, της Εστορίλ, από τον πάγκο της οποίας και απολύθηκε δύο μήνες μετά την πρόσληψη του. Πλέον αποτελεί μέχρι και σήμερα βοηθός προπονητή στην επίσης Πορτογαλική Πορτιμονένσε.

Η καριέρα του μέχρις ότου να έρθει στην ΑΕΛ

Ο Έλντερ ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στην Εστορίλ Πράια το 1989, παραμένοντας ποδοσφαιριστής της ως και το 1992. Το καλοκαίρι του ΄92, μετακομίζει στην “δυνατότερη” από όλες τις πλευρές, Μπενφίκα στην οποία και αγωνίστηκε για συνολικά τέσσερις σεζόν με τους σκάουτερς της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια να τον “τσιμπούν” σαν “λαυράκι” πραγματοποιώντας έτσι ο ίδιος μεγάλο άλμα στη καριέρα του,  εκτός Πορτογαλίας.

Αφού λοιπόν με τα χρώματα της Μπενφίκα έχει κατακτήσει ένα πρωτάθλημα (1993 – 1994) και δύο Κύπελλα (1992 – 1993, 1995 – 1996), μετακομίζοντας στην Ισπανία, ήξερε και ο ίδιος πως ο δρόμος που διάλεξε δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα. Στη Λα Κορούνια συνολικά αγωνίστηκε πέντε χρονιές πραγματοποιώντας και 86 εμφανίσεις, έχοντας στο ενδιάμεσο και μια χρονιά δανεισμού στην Αγγλική Νιούκαστλ.

Το 2002 και ενώ “σήκωσε” ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο Ισπανίας, αποφασίζει να αφήσει την εκτός συνόρων περιπλάνηση του και να επιστρέψει στην Πορτογαλία για λογαριασμό της Μπενφίκα. Εκεί παραμένει για δύο σεζόν, αγωνιζόμενος 41 φορές.

Κάπου εκεί και ενώ πλέον βάδιζε αισίως στα 33 του χρόνια, μια μέρα βρίσκει αναπάντητη κλήση από τον κολλητό του και συμπατριώτη του, Παουλέτα, ο οποίος μεσουρανούσε στη Γαλλία με την Παρί Σεν Ζερμέν. “Έλα να κάνουμε όργια!” ήταν η ατάκα του “φουριόζου”, επιθετικού, συμπατριώτη του. Χωρίς να το πολυσκεφτεί ο Έλντερ ετοίμασε βαλίτσες μετακομίζοντας στην “πόλη του φωτός” σε ένα βράδυ, υπαγράφοντας μάλιστα ένα καθόλου άσχημο για την εποχή και την ηλικία του ποσό.

Απολογισμός του στη Γαλλία, 16 εμφανίσεις και ένα τέρμα. Και κάπου εκεί στο όλο “στόρυ” μπαίνει η ΑΕΛ, και ενώ νωρίτερα έμεινε και ένα 6μηνο άπραγος.

Ας θυμηθούμε τις πρώτες του δηλώσεις ως ποδοσφαιριστής της ΑΕΛ:

“Αποφάσισα να έρθω στην ΑΕΛ πρώτον γιατί με ελκύει το ελληνικό ποδόσφαιρο έτσι όπως μου το έχουν περιγράψει οι άνθρωποι που βρίσκονται στην Ελλάδα και δεύτερον διότι η παρουσία του Νίκου Νταμπίζα δείχνει ότι ο σύλλογος έχει προοπτική. Μου άρεσε επίσης που οι άνθρωποι της ομάδας και ο προπονητής ήταν ξεκάθαροι απέναντί μου ως προς τους στόχους και τα όνειρα που έχουν για την ομάδα“.

Η αλήθεια πως όσα στόπερ και αν περάσουν από την ΑΕΛ, στο μέλλον, Έλντερ ήταν μόνον ένας…