“Το γήπεδο ο καθρέφτης, από τον οποίο κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί”

Στο ArenaLarissa.gr μίλησε ο νεαρός και φιλόφοξος τεχνικός, Νίκος Παναγόπουλος, που κατά τη σεζόν 2013/14 είχε κάνει ένα πέρασμα και από τον Νομό μας και την ομάδα του Ολύμπου Αιγάνης.

Από τότε, οι ομάδες που έχει προπονήσει είναι όλες τους εκτός Νομού Λάρισας (και κυρίως στην Αττική) αλλά η καψούρα του για το Νομό και την ποδοσφαιρική κουλτούρα που καλλιεργείται στη Λάρισα από την πιο μικρή ηλικία ενός ποδοσφαιριστή, δεν κρύβεται και για τον λόγο αυτό το τελευταίο διάστημα “ψάχτηκε” για την επιτροφή του στον κάμπο.

Το ArenaLarissa.gr τον συνάντησε σε ένα “απολαυστικό” δίωρο και η εμπειρία της κουβέντας μας με τον Νίκο Παναγόπουλου, εί της οθόνης σας.

Πως αποφάσισες να γίνεις προπονητής;

“Νομίζω πως δεν ήταν μια δύσκολη απόφαση, καθώς από μικρός ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο, αρχικά από τις Ακαδημίες του Παναθηναϊκού και αργότερα σε πολλές ομάδες της Αθήνας. Τα περισσότερα χρόνια τα πέρασα στην ομάδα του Θριάμβου Αθηνών, που τότε ήταν στη Γ΄ Εθνική, ενώ αργότερα έπαιζε κυρίως στην Α΄ κατηγορία της Αθήνας. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου μακριά από το ποδόσφαιρο, οπότε μετά το τέλος της καριέρας μου ως ποδοσφαιριστής, ήταν φυσικό για μένα να γίνω προπονητής. Ήταν μια πολύ εύκολη απόφαση”.

Πότε “έβγαλες” τη σχολή προπονητών και ποιανού διπλώματος κάτοχος είσαι;

“Πέρασα την 76η σχολή προπονητών της ΕΠΟ, τον Φεβρουάριο του 2013 στην Κατερίνη, για το δίπλωμα UEFA B. Έχω αυτό το δίπλωμα τώρα (Γ΄ Εθνικής) και ήδη έχω δηλώσει συμμετοχή για το UEFA A. Περιμένω να δω τις νέες σχολές για το 2018 καθώς πλέον έχει αλλάξει η διαδικασία και γίνεται σε δύο φάσεις, Α΄και Β΄ φάση, για να ολοκληρώσει κάποιος και αυτό το δίπλωμα και να μπορέσει μετά να προχωρήσει για το UEFA PRO”.

Άρα θα συνεχίσεις για το UEFA PRO;

“Από τη στιγμή που αποφάσισα να γίνω προπονητής, είπα πως θα πάω μέχρι τέλους, καθώς δεν νομίζω ότι έχει κανένα νόημα απλά να έχεις ένα δίπλωμα και να μην έχεις βλέψεις και στόχους για ψηλά. Θεωρώ πως ένας προπονητής, πρέπει να έχει συνεχή ενημέρωση πάνω στην προπονητική. Ξέρετε είναι κάτι σαν τον γιατρό. Δεν πήρες ένα δίπλωμα και τέλος. Θέλει συνέχεια σεμινάρια, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό αν είναι δυνατόν και φυσικά να προχωράς στο επίπεδο διπλωμάτων για να ανεβαίνεις έτσι και τις κατηγορίες, αλλά και φυσικά να έχεις την δυνατότητα να προπονήσεις ακόμα καλύτερες ομάδες”.

Εκτός από το δίπλωμα UEFA B τι σεμινάρια έχεις παρακολουθήσει;

“Όταν δεν υπάρχει αγωνιστική δραστηριότητα ή δεν προπονώ κάποια ομάδα, φροντίζω να επιμορφώνομαι πάνω στην προπονητική. Με προσωπικά μου έξοδα, έχω παρακολουθήσει δύο σεμινάρια προπονητικής στο εξωτερικό. Ένα στο Μπιλμπάο της Ισπανίας, όταν ο κύριος Βαλβέρδε ήταν ακόμα στη Μπιλμπάο, πριν 2 χρόνια αυτό και το δεύτερο πριν λίγους μήνες, τον Μάϊο του 2017 στο Μιλάνο της Ιταλίας, στο προπονητικό κέντρο της Μίλαν, το Μιλανέλο, με τον Κύριο Βιτσέντσο Μοντέλα. Και τα δύο σεμινάρια ήταν από 5 μέρες δίπλα σε καταξιωμένους προπονητές και με πολλές παρουσιάσεις και ομιλίες που πραγματικά σου αλλάζουν το επίπεδο. Αν όλα πάνε καλά με το νέο έτος ετοιμάζω ένα ταξίδι στην Αγγλία και συγκεκριμένα στο προπονητικό κέντρο της Λίβερπουλ. Φυσικά έχω παρακολουθήσει και σεμινάρια στην Αθήνα, το πιο πρόσφατο τον Ιούνιο του 2017. Ένα σεμινάριο της ΕΠΣΑΝΑ, όπου από τους βασικούς ομιλητές ήταν ο Κύριος Σάκης Τσιώλης, που μας έκανε και παρουσίαση συστημάτων στο γήπεδο. Ένας προπονητής που τον εκτιμώ ιδιαίτερα και θεωρώ πως είναι σε top επίπεδο αυτή τη στιγμή”.

Από το 2013 που κάθεσε στους πάγκους, ποιες ομάδες έχεις προπονήσει;

“Ξεκίνησα από τον Όλυμπο Αιγάνης, όπου ήταν η πρώτη ομάδα που δούλεψα και έχω έτσι και ένα συναισθηματικό δέσιμο μπορώ να πω με το νομό της Λάρισας. Στην ομάδα δεν έκατσα πολύ όμως καθώς κατέβηκα στην Αθήνα και μετά από λίγο καιρό πήγα στις Ακαδημίες του Ερασιτέχνη Πανιωνίου. Εκεί έκατσα μια χρονιά και μετά  από ένα πολύ μικρό πέρασμα στις Κυκλάδες μου έγινε πρόταση από την Αθήνα. Έτσι, ξεκίνησα στα πρωταθλήματα της Αθήνας και συγκεκριμένα στην ΕΠΣΑΝΑ, όπου δούλεψα πέρσι κατά σειρά στη Β΄κατηγορία, σε ΑΟ Κουβαρά και ΑΟ Αφιδναϊκό”.

Αν είχες μια πρόταση από επαρχιακή ομάδα, θα σ΄ ενδιέφερε;

“Όταν είσαι προπονητής και αν πραγματικά θες να προχωρήσεις, πρέπει να σε ενδιαφέρουν τα πάντα. Δεν μπορείς να έχεις παραγγελία την ομάδα έξω από το σπίτι σου, αλλιώς θα έπρεπε να δουλεύεις μόνο σε ομάδες που είναι κοντά σου και μόνο σε τοπικό επίπεδο. Από τη στιγμή που έχω αποφασίσει να προχωρήσω σοβαρά στο θέμα της προπονητικής, οποιαδήποτε πρόταση που πιστεύω πως αξίζει τον κόπο, είτε είναι στην Αθήνα, είτε σε άλλη πόλη, θα την κοιτούσα και θα την συζητούσα με την ίδια σοβαρότητα”.

Ποια είναι η γνώμη σου για τα πρωταθλήματα στο νομό μας;

“Ο νομός Λάρισας είναι ένας μεγάλος νομός, με πολλές καλές ομάδες και μάλιστα ιστορικές ομάδες. Μην ξεχνάμε φυσικά και την ΑΕΛ που παίζει στη Σούπερλιγκα, μια ομάδα με τεράστια ιστορία, φοβερό κόσμο και τρομέρη αγάπη τους για την ομάδα. Φυσικά παρακολουθώ τα τοπικά πρωταθλήματα στο νομό, τυχαίνει να έχω και συγγενή στην Αγιά Λάρισας, τον κουμπάρο μου Δημήτρη Φιλίππου, που μάλιστα παίζει ακόμα μπάλα και είναι τερματοφύλακας στη Γ΄ κατηγορία, στον Αετό Αετόλοφου. Ανεβαίνω πολλές φορές, όταν μπορώ, να δω αγώνες και πιστεύω πως το ποδόσφαιρο είναι σε πολύ καλό επίπεδο. Φυσικά πάντα υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης, αλλά ο νομός Λάρισας αυτή τη στιγμή θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να τραβήξει έναν προπονητή. Ειδικά οι κατηγορίες Α και Α1 θα έλεγα είναι πολύ καλές”.

Στην Ελλάδα πιστεύεις πως έχουμε καλούς προπονητές;

“Θεωρώ ότι πάντα υπήρχαν και υπάρχουν καλοί Έλληνες προπονητές. Αλλά ειδικά στη μεγάλη κατηγορία, ξέρουμε ότι οι διοικήσεις προτιμούν τους ξένους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν αξιόλογοι προπονητές, με πολύ καλό έργο στην καριέρας τους και είμαι σίγουρος ότι τα επόμενα χρόνια θα δούμε και άλλους σε μεγαλύτερες κατηγορίες”.

Όσο μένεις μακριά από τους πάγκους, ποια είναι τα σχέδια σου;

“Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, αλλά και πρόσφατα, έκανα αρκετές συζητήσεις με ομάδες, αλλά δεν συμφώνησα να πάω κάπου. Βέβαια ξέρετε πως είναι το επάγγελμα του προπονητή, τη μία μέρα μπορεί να κάθεσαι και την άλλη να δουλεύεις ή και το αντίθετο. Ακόμα σχετικά είμαστε στην αρχή της σεζόν, οπότε είμαι ανοιχτός να συζητήσω οτιδήποτε καινούργιο. Πλέον όμως στον 5ο χρόνο μου στην προπονητική, είμαι πολύ πιο προσεκτικός στις επιλογές μου και τσεκάρω τα πάντα πριν πω το ναι σε μία ομάδα. Δεν με απασχολεί τόσο η κατηγορία αυτή τη στιγμή, όσο οι συνθήκες να είναι καλές για να δουλέψεις και όσο δουλεύεις και δείχνεις έργο, ανεβαίνεις και σε κατηγορίες. Η επιτυχίες φέρνουν και την εξέλιξη”.

Άπαντες με τους οποίους έχει συνεργαστεί, μιλούν για τα καλύτερα για την συνεργασία σας…

“Είμαι ένας άνθρωπος που δεν μιλάω ποτέ για τέτοια θέματα, αν θέλετε αφήνω τους άλλους να μιλήσουν αν το θέλουν, αλλά προτιμώ να μιλάω με τη δουλειά μου και τα αποτελέσματα στο γήπεδο. Είμαι εργασιομανής ειδικά στο θέμα της προπονητικής και δεν με απασχολεί ειλικρινά να ακούω θετικά ή αρνητικά σχόλια. Έτσι και αλλιώς το γήπεδο είναι ο καθρέφτης, εκεί κρίνονται όλα και κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί από αυτό. Άρα εμένα με ενδιαφέρει μόνο να κάνω σοβαρά και σωστά τη δουλειά μου. Να υπάρχουν αυτές οι συνθήκες που θα αφήσουν έναν προπονητή να δουλέψει με την ησυχία του και να παράγει έργο. Άλλωστε μια διοίκηση σε παίρνει για να πας την ομάδα της προς τα μπροστά και να έχει κάποια εξέλιξη. Οπότε και να θέλει κάποιος να πει κάτι λιγότερο ή κάτι περισσότερο, το γήπεδο δείχνει τα πάντα”.